Ja jestem nieuleczalnym sceptykiem
I bardzo dobrze. Na starym
forum założyłem dawno dawno temu wątek "Dlaczego numizmatyk powinien być niewierzący". Niemniej na czystej niewierze nie może się kończyć. To dopiero początek. Inaczej można
popaść w sceptycyzm jałowy. Coś w stylu: "nie można wykluczyć, że było to misterne oszustwo zorganizowane i nadzorowane przez wielu ludzi etc. etc.
Ale na identycznej zasadzie nie można wykluczyć, że rządzą nami reptilianie, którzy nas hipnotyzują etc. i tylko mała garstka ma przebłyski, że coś jest nie tak.
Ale dokładnie nie wiadomo co i za rękę nikogo nie złapano.
przypomniała mi się historia Majnerta,
Historia Majnerta jest ostrzeżeniem,
ale z pozytywnym wydźwiękiem, bo widać na jaj przykładzie, jak czas pracuje na korzyść wiedzy numizmatycznej.
Jak należy interpretować inskrypcję CAESSXIIICOSSV, i czy taki zapis mógł funkcjonować w epoce?
Evans w artykule z roku 1930 "Some Notes of the Arras
Hoard" (s. 233) tak to objaśnia i o ile wiem, nikt tego nie kwestionuje:
"On the present piece the fact that the emperor [Constantius] was
still only
Caesar and the insertion into the
exergual space of the
inscription CAESS XIII
COS V enables us to assign
still narrower limits to its date of issue. It is specially stated by Lactantius and, in agreement with him, by
Aurelius Victor that both Constantius Chlorus and
Galerius Maximianus held the dignity of Caesars for thirteen years. These thirteen years began in a. d. 292, and ended therefore in 305. Since Constantius became
Augustus on May 1, 305, it follows that this quinio on which he
still appears as
Caesar for the thirteenth year must have been struck sometime during the first four months of that year. Rarely can the date of a
Roman coin be fixed within such narrow limits".
Forum numizmatyki antycznej po polsku
