Magnencjusz A jak delta, czy delta?

[Pawel O]

Jak w temacie, powinno być A, ale wygląda ewidentnie na deltę. Dla porządku opis daje po angielsku bo nie chce mi się już tłumaczyć na polski, zwłaszcza że nie o opis tu generalnie chodzi:

Magnentius (AD 350-353) Centenionalis Æ22 of Lugdunum (Lyon); (H-21.0mm; W-21.5mm; axis 12h; weight 5.83g); D N MAGNEN-TIVS P F AVG, bareheaded, draped and cuirassed bust right, A (Δ looks like) behind head / GLORIA ROMANORVM, Mintmark RPLG in exerque, Magnentius on horse galloping right (no shield), spearing fallen enemy with broken spear and shield beneath the horse. Cohen 20; RIC VIII Lyons 115; Sear 18799.

Zdjęcia podłej jakości, bo robione telefonem - ale co trzeba to widać.   

[Lech Stępniewski]

Jak w temacie, powinno być A, ale wygląda ewidentnie na deltę.

Gdybym nie wiedział, co powinno być, uznałbym bez wahania tę literę za deltę. Ale w tym wypadku obejrzałem jeszcze kilkadziesiąt monet z tej odmiany i na żadnej nie zauważyłem, by "A" było jakoś deltowate, no, może z wyjątkiem tej jednej
https://www.nummus-bible-database.com/monnaie-88575.htm
ale tam po prostu mało widać, a tu delta jest wyraźna.

[Pawel O]

No właśnie i z tym mam małą zagwózdkę, bo też przewaliłem od groma zdjęć i nigdzie to tak nie wyglądało. Zawsze mniej lub bardziej ale to było jednak A, a tutaj... typowa delta Kwestia jeszcze taka czy delta w ogóle ma jakiś sens w tej emisji i czy to jakiś błąd, czy też zwykłe niechlujstwo?

[Lech Stępniewski]

Ten Magnencjusz (chodzi mi o portret) nie jest specjalnie udany, ale wiele innych też nie jest, toteż nie zaryzykuję hipotezy, że to może błąd na monecie z jakiegoś lewego warsztatu. W każdym razie kwalifikowałbym tę deltę raczej jako przygodny błąd. Co innego, gdyby udało się znaleźć drugą z innego stempla. Przynajmniej wie Pan teraz, gdzie patrzeć.

[DzikiZdeb]

Ja tam widzę Λ - lambdę :-) Tak czy inaczej wygląda to na dorywczy substytut A, może punca się gdzieś zapodziała? Do wybicia A nie mogła to być punca, która posłużyła do A w legendzie, bo A w polu jest w oryginale znacznie większe, chociaż tutaj akurat mniej to widać. Z drugiej strony A w legendzie też jest bez kreski - może to fals z epoki?

[Lech Stępniewski]

Tak teraz popatrzyłem raz jeszcze i aż dziwię się, że wcześniej tego nie widziałem - ale tak to bywa jak od razu spojrzenie powędruje w jednym kierunku.

Przecież ta "delta", czy raczej deltopodobne "A" bez kreseczki i ze zlanymi na górze i (zwłaszcza) na dole szeryfami niewiele się różni od "A" w MAGNENTIVS w legendzie awersu. Też tam nie widać poprzecznej kreseczki, a jedynie szeryfy mniej się zlały, bo może kąt/ostęp ciut inny albo punce słabiej uderzone.

Taka, widać, była maniera tego majstra, czy to oficjalnego czy lewego (czego nie podejmuję się rozstrzygnąć, bo styl oficjalnych Magnencjuszów mam niedostatecznie utrwalony w oku).

[Pawel O]

Szczerze powiedziawszy to mi to najbardziej wygląda na dwie pod kątem nabite i zachodzące lekko na siebie litery I lub nawet 1 litera L. Emisja raczej jest oficjalna, może majster zgubił puncę albo się mu zepsuła i sztukował jak umiał najlepiej.  Monetka jest naprawdę bardzo ładna, stylistycznie też - tylko to zdjęcie psuje mocno efekt.

[Julek C]

może majster zgubił puncę efekt.

W tym przypadku raczej nie używano punc, każda literka A w legendach inna, prosze spojrzeć choćby na A na rewersie  w napisie GLORIA ROMANORVM. Myślę, że w tym przypadku litery cięto z ręki, a czy w mennicy, to Bóg jeden wie. Tutaj, co prawda moneta z innej mennicy, ale też literki cięte z ręki, każda inna.
https://www.acsearch.info/search.html?id=6766132

[Lech Stępniewski]

W tym przypadku raczej nie używano punc,

Nie chodzi o pełne punce, ale o - na przykład - puncę-kreseczkę, coś w rodzaju "I" z szeryfami. Dawało się z tego zestawić część liter, a resztę majster docinał od ręki. Niemniej takie zestawienie zachowywało pewną "indywidualność". W wypadku "A" wystarczyło obie kreseczki ustawić pod nieco innym kątem, w nieco innej odległości, uderzyć słabiej lub mocniej - i już wychodziło coś trochę innego. W takim wypadku "A" deltowate dość łatwo robi się "samo". Gdyby było cięte od ręki, znacznie trudniej tę osobliwość wyjaśnić.

To wyjaśnia też brak poprzeczki - kreseczka była za długa i zbyt szeryfowata na poprzeczkę, więc majster puknął tylko dwie kreseczki pionowe, a potem albo spieszył się albo zapomniał i kreseczki poziomej nie dorobił (albo dorobił na szybko taką cienką, że się łatwo zapchała).